sa acacia ngang yun may namamahay na duwende.. laging pinag mamasdan si tata ando,. habang kumakain nag pakita ang duwende kay tata ando sinigurado ng duwende na hindi magugulat ang matanda.. baka daw kasi atakihin sa puso.. si tata ando naman hindi na masyadong na supresa ng mag pakita ang duwende sa kanya.. para kasing alam na ni tata ando, na meron ngang ibang nilalang na namamahay oh humahapon sa puno na iyon. nararamdaman na pala ni tata ando yun dati pa, at hindi din sya natakot dahil ramdam naman niya ang kabutihan sa kung ano man ang nilalang na naroon. kaya yun, nung magpakita na nga ng tuluyan ang duwende kay tata ando ok lang, sabi ng duwende kumusta ando.. mabuti naman kaibigan, ito mahirap parin, sabi ni tata ando.. hmp.. gusto mo bang yumaman? sabi ng duwende.
si tata andong ay isang magbubukid, araw-araw sya sa bukid, nag tatanim walang pamilya si tata andong mag isa lang sya sa buhay kasama nya lang yung nag iisa nyang kalabaw ganun lagi routin ni tata andong umaga gigising, mag sasaing mag hahanda papunta sa bukid tas pupunta na ng bukid para mag simula na ulit mag bungkal at mag tanim napakaliit ng kinikita ni tata andong sa pag bubukid, minsan pag wala syang binhi tumatanggap siya ng bayad para araruhin ang bukid ng iba para ma tamnan nila. sa tanghali mag papahinga si mang andong sa paborito nyang malilim, mahangin at preskong ilalim ng puno ng napakalaking puno ng acacia. napakalaki na ng puno na yun dahil na rin siguro sa katandaan ng puno. minsan nga tinatanong ng mga tao si tata ando kung d ba sya natatakot lumilim sa ilalim ng puno na iyon, pano kasi sabi ng iba may nag papakita daw duon na maligno sabi naman ng iba engkanto daw yung iba naman white lady daw, iba-iba sinasabi nila sagot naman ni tata andong sa kanila e hindi daw sya natatakot sapagkat hindi pa daw siya nakaka kita ng mga ganoong nilalang sa tanang buhay niya. ganoon araw-araw umaga magsasaka o mag aararo sa bukid, pag dating ng tangahali mag papahinga sa ilalim ng puno minsan pa nga nakaka tulog si tata ando sa malamig lamig at preskong hangin na hatid ng puno ng acacia, sa dami ba naman ng mga sanga at dahon nito na halos hindi naman na puputulan malamang presko talaga. minsan kahit hapon nakaka idlip si tata ando duon, napaka gaan ng pakiramdam ni tata ando sa lugar na iyon at para bang napaka aliwalas ng buhay sa tuwing naroon sya. duon din humihinto si tata ando para mananghalian, yun nga, dahil sa medyo kapos lagi si tata ando, kailangan nyang tipirin ang pera nya lagi, kaya naman inuuna nyang bilhin ang bigas tapos wala ngang refregerator si tata ando kaya itlog, tuyo at bagoong ang lagi nyang binibili bilang stock na pagkain. manananghalian na si tata ando nung tanghali na yun, tuyo nanaman ulam niya nasabi tuloy ni tataando, hay.. tuyo nanaman... ang hirap taga ng buhay... lagi nalang ganito... tapos nag simula ng kumain si tata ando.. sa acacia ngang yun may namamahay na duwende.. laging pinag mamasdan si tata ando,
